Zioła

  Dbanie o siebie to niezwykle indywidualna kwestia. Jednak jedno jest pewne: każda z nas POWINNA to robić. “Muszę”, “powinnam”, “trzeba” – to słowa, które często wypierają działanie dla swojego dobra. Tutaj jednak zostało użyte z pełną świadomością. Czym jest dbanie o siebie? I jak można je pogodzić z długą listą obowiązków, zadań i aktywności? Co dziś oznacza kobiecość?   Kobiety aktywne na każdym polu łączą dom, rodzinę z pracą zawodową, rozwojem osobistym, pasjami i sportem. To fascynujący moment w dziejach, bo oto kobieta względnie wywalczyła sobie w końcu silną pozycję (w porównaniu z naszymi przodkiniami), ale często nie ma czasu…

Ten rok sprezentował mi prawdziwe przedwiośnie, temperatura powyżej 7 stopni C i zero zachmurzenia. Były spacery i  coroczny podziw dla odradzającej się przyrody, pierwsze prace w ogrodzie i zbieranie śmieci nawianych w czasie zimy. I jak zwykle – wielka radość z końca i początku. Już nadchodzi – delikatne poruszenie, pierwsze zapachy, na razie wilgotnej ziemi, ale w połączeniu z powiewającym wiatrem dają mi odczuć Życie – wokół i we mnie. Stoję na łąkach, utkana z wiatru i promieni słońca, nasycona cierpkimi aromatami, ciesząca się z najprostszej czynności, którą teraz wykonuję. Jestem. Ogarnia mnie euforia, nagły wzrost sił witalnych i wielka…

Być może Tobie też zdarza się moment olśnienia, pojawia  jasna droga, którą możesz dalej kroczyć z pewnością, że to jest to, czego pragniesz. Przeżyłam ten stan, gdy przygotowywałam się do jednych z warsztatów zielarskich.

Zgłębianie tajemnic roślin to moja duchowa ścieżka. Wydeptana przez przodkinie. Wiedźmy, zielichy, akuszerki, szeptuchy, babki, uzdrowicielki. Łączy mnie z nimi wspólna zielona nić. Miłości do ziół. Praktykowanie sztuki zielarskiej rodzi we mnie poczucie niczym nieograniczonej obfitości. Dobrostanu. I wdzięczności wielkiej jak kopuła nieba. Radości tak autentycznej, że dusza we mnie śpiewa. Łąki, lasy, pola i ogrody to moje świątynie…